Paardjerijden

Na enkele spannende en erg fijne dates met voorname heren via het escortbureau Fleur des Anges hield ik het voor bekeken. Mijn voorkeur voor afwisseling is altijd aanwezig geweest, dus was het tijd voor iets anders. De een noemt het wispelturigheid, ik noem het liever nieuwsgierigheid. Ik was gewoon benieuwd naar méér. Wat had deze sector nog zoal in petto voor mij?

Het artikeltje in de Dag Allemaal dat me altijd is bij gebleven stak terug de kop op en dus ging ik langs in de Carnac te Ingelmunster. Dit was in die tijd een gekende bar/privéhuis. De erotische sfeer die er hing beviel me uitermate en ik was razend benieuwd naar de andere dames die er werkten. De meisjes van mijn leeftijd die ik kende vond ik nogal saai dus hoopte ik er op om enkele gelijkgestemde vrouwen te leren kennen.

Mijn eerste klantje daar was echter ook een memorabel exemplaar waarvan de realiteit de fictie overtrof. Ik kwam aan voor mijn eerste werkdag en mijn afspraak, veel te vroeg aanwezig, zat al te wachten in de bar. Overdreven ingeduffeld in zijn oubollige jas, die wel drie maten te groot leek, was het niet onmiddellijk het grootste stijlicoon. Hij verstopte zich een beetje in zijn kraag dus kon ik hem moeilijk waarnemen. Met een bos bloemen in de hand begroette hij me vriendelijk. Ik maakte me snel klaar en ontmoette even de andere meisjes die ter zijde lieten vallen dat ze de man in kwestie de lapnaam “paardjerijden” gaven. Ze bekeken me een beetje met medelijden waarschijnlijk omdat ze wisten wat me te wachten stond. Ik mij van geen kwaad bewust stelde me er niet veel vragen bij en was er helemaal klaar voor.

Eens op de kamer nam hij al snel de touwtjes in handen en was zijn plan om een rollenspel patiënt - dokter te spelen waarbij hij mij gynaecologisch onderzocht. Allemaal goed en wel, niet dat het me opwond, maar het fascineerde me wel een beetje want hij meende dit bloed serieus en kon er niet om lachen wanneer ik uit “mijn rol” viel. Ik bekeek hoe hij opging in zijn eigen fantasie en vond het een merkwaardig maar interessant gegeven. Op een bepaald moment begon hij me echter pijn te doen en vroeg ik om te stoppen. Zijn conclusie was op dat moment dat ik hier helemaal niet goed in was en dat zinde hem duidelijk niet. Natuurlijk dat ik er niet goed in was, wat is nu de fun van een opgedrongen rollenspel? Spontaan, ja, maar hier vond ik niets geil aan.

Dus besloot hij maar om over te gaan naar zijn volgend idee. Hij stelde voor om “paardjerijden” te spelen. Ik dacht oké paardrijden op zijn rug dat moet me wel lukken. In mijn hoofd zag ik het tafereel al voor me had er terug een beetje zin in gekregen. Had ik dat lekker verkeerd begrepen, hij wou namelijk rijden op mijn rug! Gezien ik al geen goede punten gescoord had als zijn patiënt ging ik mee in het verhaal.

Daar zat ik dan op handen en voeten op de grond met een vijftiger van een slordige 80 kg op mijn rug die zich helemaal inleefde als ruiter. Al snel liet hij zijn volle gewicht doorhangen op mij met zijn voeten omhoog. Natuurlijk kon ik dit niet lang volhouden en ik wierp hem van mijn rug, hij viel met een smak op de grond met zijn blote kont in de lucht. Na enkele seconden ging hij rechtop zitten, schudde even zijn hoofd en keek heel boos naar mij. Blijkbaar had ik weeral geen goeie punten gescoord. Ik kon mijn lach niet inhouden en dat vond hij dan zeker allesbehalve grappig! Weg sfeer...

Het was zo stilaan wel genoeg geweest want het was in feite helemaal niets voor mij en dat kon ik moeilijk verbergen. Als de tijd er bijna op zat in de Carnac rinkelde de telefoon op de kamer, zo kregen wij een seintje dat het tijd was om af te ronden. Saved by the Bell....

Desondanks ik niet voldeed aan zijn wensen wilde hij toch terug een afspraak met mij maken de week nadien. Ik heb wijselijk gepast en gezegd tegen de bazin dat ik liever niet meer met hem afsprak.

Wanneer ik hier op terug kijk zou ik nooit meer meegaan in dit soort spel omdat ze me niet liggen. Ik was echter jong en onervaren en daar was hij ook specifiek naar op zoek. Achteraf hoorde ik ook dat andere meisjes niet meer met hem wilden afspreken en hij dus telkens wanneer er een nieuw meisjes van start ging als eerste een afspraak maakte. Ook wou hij enkel heel jonge meisjes waarschijnlijk omdat die iets makkelijker te manipuleren zijn. Ik vond het ook wel ergens de taak van de uitbaters om mij te verwittigen voor dit scenario maar dat deden ze niet. Ik persoonlijk zou een onervaren, 18 jarig meisje niet op kamer laten gaan zonder waarschuwing maar ik ben dan ook veel te empathisch van aard. Uit ervaring weet ik dat het wel nogal eens gebeurt dat ze geen woord reppen over bepaalde kantjes van iemand terwijl ze er wel van op de hoogte zijn. Dan moet je het zelf maar ondervinden eens op de kamer.

Zo’n vuurdopen zijn de beste leerschool om op je strepen te staan en je eigen grenzen te bepalen. Niet iedere vrouw kan er even goed mee om en velen haken af. Ik zie er eigenlijk de grap wel van in en de vele leuke, geile momenten die ik al heb beleefd maken het dan ook meer dan goed!

Dankzij die speciallekes heb ik nu trouwens ook voldoende voer om mijn blog mee te vullen 😜

Overigens was het zeker en vast een leuke tijd in de Carnac mede door de super toffe collegaatjes waar ik mee samenwerkte. Onze hoofdbezigheden tijdens de dooie momentjes waren vooral veel lachen en veel sigaretten roken. Wanneer de sigaretten op waren trommelden we de gepensioneerde buurman op die boodschapjes voor ons deed. Hij deed dat natuurlijk maar al te graag, de snoeper. Het hoofdkwartier waar we altijd samen zaten was de kamer van een van de meisjes, uren hebben we daar versleten, roken tot we elkaar bijna niet meer zagen zitten. Wat moeten wij toen gestonken hebben naar de sigaretten! Ons totaal van geen kwaad bewust. Wanneer er een klant in aantocht was dan werd de fles Coco Chanel boven getoverd om overdreven de kamer te parfumeren in de hoop de stank een beetje te maskeren. Vervolgens mocht meneer de gaskamer betreden voor een momentje vertier 😅

Tegenwoordig is de Carnac een daghotel waar je een kamer kan huren voor een paar uurtjes. Enkele maanden terug had ik hier een afspraak en kozen we de kamer die destijds mijn kamer was, for old times' sake. Het was nog niets veranderd, ik voelde me net weer 18 en dat heeft mijn date zich niet beklaagd. 😆

Liefs, Xena